Krótszy czas pracy
Pracowników z orzeczoną niepełnosprawnością obowiązują dodatkowe ograniczenia dotyczące czasu pracy. Niezależnie od stopnia niepełnosprawności czas pracy niepełnosprawnego ma sztywny charakter, gdyż przepis art. 15 ust. 1 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (dalej: ustawa o rehabilitacji) nie posługuje się zwrotem „przeciętnie na tydzień w przyjętym okresie rozliczeniowym”. W efekcie obowiązująca pracowników niepełnosprawnych w stopniu lekkim 8-godzinna norma dobowa oraz 40-godzinna norma tygodniowa mają charakter sztywny, a każda praca z ich przekroczeniem skutkuje nadgodzinami, których bez zgody lekarza nie można im polecać. Podobnie osób z dysfunkcjami zdrowotnymi nie wolno angażować do pracy w porze nocnej (art. 15 ust. 3 ustawy o rehabilitacji). Jedyny wyjątek dotyczy zatrudnionych przy pilnowaniu mienia oraz tych, którzy uzyskali zgodę od lekarza profilaktyka lub sprawującego opiekę nad niepełnosprawnym.
Normy czasu pracy ulegają zaostrzeniu w przypadku umiarkowanego lub znacznego stopnia niepełnosprawności, gdyż dla takich pracowników ustalono je na poziomie 7 godzin na dobę i 35 godzin na tydzień w przyjętym okresie rozliczeniowym (art. 15 ust. 2 ustawy o rehabilitacji). Jest to wynikiem wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 13 czerwca 2013 r. (sygn. akt K 17/11, Dz.U. poz. 791) uznającego za niekonstytucyjny art. 15 ust. 2 ustawy o rehabilitacji, który uzależniał stosowanie obniżonych norm czasu pracy od decyzji lekarza. Stanowisko TK zostało usankcjonowane poprzez zmianę ustawy o rehabilitacji i przywrócenie zasady, zgodnie z którą obniżone normy czasu pracy stosuje się z mocy prawa, a ich podwyższenie stanowi wyjątek dopuszczalny jedynie po uzyskaniu zgody lekarza, na wniosek pracownika. Koszty takich badań obciążają w całości pracodawcę (art. 16 ust. 2 ustawy o rehabilitacji).
Dodatkowa przerwa
Osoba niepełnosprawna ma prawo do dodatkowej, piętnastominutowej przerwy w pracy, którą może przeznaczyć na odpoczynek czy gimnastykę. Pracownikowi ze znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności przysługuje w roku kalendarzowym dodatkowy urlop wypoczynkowy w wymiarze 10 dni roboczych. Osoby z takim orzeczeniem mają również prawo do zwolnienia od pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia w wymiarze do 21 dni roboczych w roku kalendarzowym w celu wyjazdu na turnus rehabilitacyjny (nie częściej niż raz w roku), a także w celu wykonania badań specjalistycznych, czy zakupu sprzętu ortopedycznego, jeżeli nie można tego zrobić po godzinach pracy.
Źródło: http://wyborcza.pl/1,97654,11379070,Dodatki_i_ulgi_dla_niepelnosprawnych.html#ixzz3lmx3Lwjj
http://obpon.pl/article/180655/show.html
Niepełnosprawny otwiera firmę
Pomoc publiczna przyznawana jest również osobom niepełnosprawnym, które chcą otworzyć firmę. Mogą one np. otrzymać:
* pieniądze na rozpoczęcie działalności (maksymalnie 15 średnich pensji);
* dofinansowanie do kredytów (do 50 proc. oprocentowania kredytu bankowego);
* refundację obowiązkowych składek na ubezpieczenie społeczne. Uzależniona jest od posiadanego stopnia niepełnosprawności. I tak przysługuje w wysokości:
* 100 proc. kwoty obowiązkowych składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe w przypadku osób ze znacznym stopniem niepełnosprawności;
* 60 proc. w przypadku osób z umiarkowanym stopniem niepełnosprawności;
* 30 proc. w przypadku osób z lekkim stopniem niepełnosprawności.
Źródło: http://wyborcza.pl/1,97654,11379070,Dodatki_i_ulgi_dla_niepelnosprawnych.html#ixzz3lmxROgqW
Powyższe informację zostały zamieszczone w celach poglądowych i mogą ulec zmianie. Zaleca się sprawdzanie aktualnego stanu prawnego.