Powiatowy Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Słupsku

Wydruk z serwisu BIP, dn.
SZKOLNICTWO

I. Do czego ma prawo uczeń z niepełnosprawnością? 
II. Wsparcie materialne dla studentów


I. Do czego ma prawo uczeń z niepełnosprawnością? 

1.  Każde dziecko z niepełnosprawnością ma prawo do nauki
art. 70 Konstytucji RP i art. 1 pkt 1 Ustawy o systemie oświaty z 7 września 1991 r. (DzU z 1996 r. nr 67, poz. 329 z późniejszymi zmianami)

2.  Każde dziecko z niepełnosprawnością ma prawo do pobierania nauki we wszystkich typach szkół, zgodnie z indywidualnymi predyspozycjami, potrzebami rozwojowymi oraz edukacyjnymi
art.1 pkt 5 Ustawy o systemie oświaty z 7 września 1991 r. (DzU z 1996 r. nr 67, poz. 329 z późniejszymi zmianami)

3.  Na podstawie art. 17 par 3a. (39) gmina ma obowiązek:
a.  zapewnić uczniom z niepełnosprawnością, których kształcenie i wychowanie odbywa się na podstawie art. 71b, bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu do najbliższej szkoły podstawowej i gimnazjum, a uczniom z niepełnosprawnością ruchową, upośledzeniem umysłowym w stopniu umiarkowanym lub znacznym - także do najbliższej szkoły ponadgimnazjalnej, nie dłużej jednak niż do ukończenia 21. roku życia,

b.  zapewnić dzieciom i młodzieży, o których mowa w art. 16 ust. 7, a także dzieciom i młodzieży z upośledzeniem umysłowym ze sprzężonymi niepełnosprawnościami, bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu do ośrodka umożliwiającego tym dzieciom i młodzieży realizację obowiązku szkolnego i obowiązku nauki, nie dłużej jednak niż do ukończenia 25. roku życia,

c.   zwrotu kosztów przejazdu ucznia, o którym mowa w pkt 1 i 2, oraz jego opiekuna do szkoły lub ośrodka, wymienionych w pkt 1 i 2, na zasadach określonych w umowie zawartej między wójtem, burmistrzem, prezydentem miasta i rodzicami, opiekunami lub opiekunami prawnymi ucznia, jeżeli dowożenie i opiekę zapewniają rodzice, opiekunowie lub opiekunowie prawni.

4.  Do dostosowania treści, metod i organizacji nauczania do możliwości psychofizycznych ucznia
art. 1 pkt 4 Ustawy o systemie oświaty z 7 września 1991 r. (Dz.U. z 1996 r. nr 67, poz. 329 z późniejszymi zmianami)

5.  Każde dziecko z niepełnosprawnością ma prawo do korzystania z opieki i pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz ze specjalnych form pracy dydaktycznej
art. 1 pkt 4 i 5a Ustawy o systemie oświaty z 7 września 1991 r. (DzU z 1996 r. nr 67, poz. 329 z późniejszymi zmianami) i Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 7 stycznia 2003 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (DzU nr 11, poz. 114)

6.  Każde dziecko z niepełnosprawnością ma prawo do uzyskania opinii bądź orzeczenia w sprawach dostosowania wymagań edukacyjnych do jego indywidualnych potrzeb psychofizycznych, uzyskania diagnozy, korzystania z terapii w zależności od rozpoznanych potrzeb
Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 17 listopada 2010 r.w sprawie szczegółowych zasad działania publicznych poradni psychologiczno-pedagogicznych w tym publicznych poradni specjalistycznych ( Dz. U Nr 228 poz 1488)

7.  Każde dziecko z niepełnosprawnością ma prawo do dostosowania wymagań edukacyjnych do indywidualnych potrzeb, w momencie kiedy poradnia psychologiczno-pedagogiczna lub inna poradnia specjalistyczna stwierdza u niego specyficzne trudności w uczeniu się, uniemożliwiające sprostanie tym wymaganiom
art.1 pkt 4 Ustawy o systemie oświaty z 7 września 1991 r. (DzU z 1996 r. nr 67, poz. 329 z późniejszymi zmianami) i par.6 pkt 1, 2 i 3 Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 kwietnia 2007 r.. w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania egzaminów i sprawdzianów w szkołach publicznych (Dz. U. Nr 83 poz.562.)

8.  Każde dziecko z niepełnosprawnością ma prawo do przystąpienia do sprawdzianu, egzaminu gimnazjalnego, egzaminu maturalnego bądź egzaminu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe w warunkach i formie dostosowanych do indywidualnych potrzeb psychofizycznych
§ 37, 56, 59,111 Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej  z dnia 30 kwietnia 2007 r. w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania egzaminów i sprawdzianów w szkołach publicznych (Dz. U Nr 83, poz 562 z późn. zm.)

9.  Do dostosowanych wymagań egzaminacyjnych - standardów wymagań egzaminacyjnych:
· dla uczniów niewidomych i słabowidzących, niesłyszących i słabosłyszących - w przypadku sprawdzianu w szóstej klasie szkoły podstawowej i egzaminu gimnazjalnego
· dla osób niesłyszących z języka polskiego, języków obcych nowożytnych (języka angielskiego i języka niemieckiego), historii i wiedzy o społeczeństwie - w przypadku egzaminu maturalnego - rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 10 sierpnia 2001 r. w sprawie standardów wymagań będących podstawą przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów (DzU nr 92, poz.1020 z późn. zm.)

10.  Do zwolnienia z nauki drugiego języka obcego, ucznia z wadą słuchu, głęboka dysleksją rozwojową afazją z niepełnosprawnościami sprzężonymi lub autyzmem w tym z zespołem Aspergera
§ 10 Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej  z dnia 30 kwietnia 2007 r. w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania egzaminów i sprawdzianów w szkołach publicznych (Dz. U Nr 83, poz 562 z późn. zm.)

11.  Do wydłużenia każdego etapu edukacyjnego przynajmniej o jeden rok
Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 7 lutego 2012 r. w sprawie ramowych planów nauczania w szkołach publicznych (Dz..U. 2012 poz. 204 )

12. „WYPRAWKA SZKOLNA” dla uczniów z niepełnosprawnością
Informację na temat wyprawki szkolnej dostępne w ośrodkach pomocy społecznej oraz w szkołach

Żródła:
http://www.niepelnosprawni.pl/ledge/x/2689
http://www.niepelnosprawni.pl/ledge/x/203725;jsessionid=6781BC8448B65BA00C66716685DE7338
http://www.niepelnosprawni.pl/ledge/x/189336


II. Wsparcie materialne dla studentów

Coraz więcej osób z niepełnosprawnością rozpoczyna naukę w szkołach wyższych. Tak jak wszyscy studenci, mogą oni korzystać z rozmaitych form wsparcia. Ponadto coraz częściej szkoły wyższe są przystosowane do potrzeb studentów z niepełnosprawnością. W wielu uczelniach są powołani pełnomocnicy ds. niepełnosprawnych studentów oraz działają biura ds. osób niepełnosprawnych, które służą wsparciem osobom z niepełnosprawnością.

Pomoc ma różny charakter i zasięg – zależy to od możliwości uczelni. W największych uczelniach, takich jak np. Uniwersytet Warszawski, pomoc jest znaczna: oferuje się m.in. transport na uczelnię, pomoc asystencką dla osób mających problem z poruszaniem się, materiały w alfabecie Braille’a czy druku powiększonym, usługi tłumacza języka migowego, wypożyczalnię elektronicznego sprzętu przenośnego itp.

W Polsce osoby studiujące mogą ubiegać się o pomoc materialną.
Prawo do pomocy materialnej przysługuje:
- studentom uczelni publicznych i niepublicznych funkcjonujących na podstawie ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym;
- studentom uczelni Kościoła Katolickiego oraz Prawosławnego Seminarium Duchownego w Warszawie.

Prawo do ww. pomocy przysługuje, którzy kształcą się na studiach:
· stacjonarnych
· niestacjonarnych
· pierwszego stopnia
· drugiego stopnia
· jednolitych magisterskich
niezależnie od wieku.

Ważne! Prawo do pomocy materialnej nie przysługuje studentom będącym: kandydatami na żołnierzy zawodowych, żołnierzami zawodowymi oraz funkcjonariuszami służb państwowych.

Wnioski o pomoc materialną studenci składają na uczelniach, w których studiują. Szczegółowe informacje można uzyskać w dziekanacie.

W ramach sytemu pomocy materialnej student może ubiegać się o następujące świadczenia:
· stypendium socjalne;
· stypendium specjalne dla osób niepełnosprawnych;
· stypendium rektora dla najlepszych studentów;
· stypendium ministra za wybitne osiągnięcia;
· zapomogi.

Ważne! Można otrzymywać różne rodzaje stypendiów oraz zapomogę łącznie, jeżeli spełnione są kryteria określone dla każdego ze świadczeń. Student może więc otrzymywać np. stypendium rektora dla najlepszych studentów razem ze stypendium ministra za wybitne osiągnięcia. Łączna miesięczna wysokość stypendium socjalnego oraz stypendium rektora dla najlepszych studentów nie może przekroczyć 90% najniższego wynagrodzenia zasadniczego asystenta, które zostało ustalone w przepisach o wynagrodzeniu nauczycieli akademickich.
Otrzymanie powyższych świadczeń nie wyklucza również prawa studenta do otrzymywania stypendium przyznawanego przez organy samorządu terytorialnego oraz pracodawców, a także pochodzącego ze środków funduszy strukturalnych Unii Europejskiej.

Źródła:
http://www.niepelnosprawni.pl/ledge/x/204916
http://www.niepelnosprawni.pl/ledge/x/203728

 

Powyższe informację zostały zamieszczone w celach poglądowych i mogą ulec zmianie. Zaleca się sprawdzanie aktualnego stanu prawnego.

POWRÓT